Schaarbeek
“Ik heb een elektrische fiets gekocht en liet mijn wagen steeds meer staan. Een maand geleden heb ik er definitief afstand van gedaan. Nu ga ik met de metro of de fiets naar mijn werk. Het autoverkeer is hels in de hoofdstad. Ik maak me ook steeds meer zorgen over de milieu-impact van ons gedrag. Achter het stuur kruipen voor korte afstanden kan echt niet meer. Natuurlijk heb ik eerst overlegd met mijn vriendin: wat doen we als we in het weekend willen uitgaan, hoe halen we onze boodschappen in huis, … Ik vind dat wij de juiste beslissing hebben genomen. Er zijn tegenwoordig zoveel oplossingen: gedeelde mobiliteit, steps, Cambio, de trein, … Met volop voordelen voor het milieu en onze gezondheid, maar ook financieel. Ik heb ontdekt hoe leuk fietsen kan zijn, zelfs in de winter! Ik ben het volledig eens met de uitspraak ‘slecht weer bestaat niet, onaangepaste uitrusting wel’. Als je de juiste kleren en goede accessoires gebruikt, is het echt maar heel zelden geen fietsweer.”
Laken
“Zaaien, planten, oogsten, … de grond bewerken loopt als een rode draad door mijn leven, eerst in de groentetuin van mijn grootouders, dan bij mijn vader. Nu heb ik mijn eigen moestuin. Zelf groenten kweken geeft veel voldoening en grijpt dieper in op je leven dan je denkt. Je hele voedingspatroon verandert erdoor: wat bij ons op tafel komt, hangt af van de groenten die wij oogsten. De voedselproductie zit in een doodlopend straatje: er worden steeds grotere hoeveelheden meststoffen en pesticiden gebruikt en dat heeft rampzalige gevolgen voor de bodemkwaliteit en biodiversiteit. Ik ben al een tijd betrokken bij de wijkwerking in mijn gemeente en toen ik steeds meer begon te oogsten, wou ik daar ook mijn buren van laten genieten. Samen met vrienden heb ik “La Fête du petit pois” opgericht om mensen aan te zetten thuis meer groenten te telen, en daarna ook “De Zadenkiosk”, een mobiele moestuin die in de wijken laat zien hoe je groenten kweekt op een kleine ruimte.”
Limal
“Wij zijn ons heel geleidelijk bewust geworden van wat wij echt nodig hebben. Sinds 9 jaar hebben wij maar één auto meer en dat is goed voor het milieu én onze portemonnee. Vervolgens ben ik overgeschakeld van keukenpapier op een schoteldoek en sponsje. Ik gebruik geen aluminium- of plasticfolie meer. Wij zetten iedere keer kleine stapjes, maar 3 jaar geleden kwam de doorbraak, toen ik het boek “Zero Waste Home” van Béa Johnson las. Ik was het beu om boodschappen te doen in sommige warenhuizen en elke keer hopen verpakkingsafval te moeten weggooien. Ik koop nu vooral in biowinkels of op de markt, liefst in bulk, of ik neem mijn eigen potjes en dozen mee. Zelfs als ik naar de slager ga, laat ik mijn dozen en vlootjes vullen. Bij de bakker gebruik ik een broodzak of gerecupereerde papieren zakken. Ik heb al gehoord dat anderen mijn voorbeeld beginnen te volgen! Van sommige gewoonten geraak je minder snel af, maar je moet kleine stapjes vooruit zetten en er zelf plezier aan beleven. Mijn kinderen, pubers, vinden dat heel normaal. Resultaat: op een hele maand hebben wij nog maar één vuilniszak!”